Enkele jaren geleden ben ik begonnen met triathlon. Triathlon leert mij mijn grenzen te verleggen en dat er maar weinig niet mogelijk is. Van een 1/4 triathlon langzaam fantaserend over een 1/2 triathlon om vervolgens met wat angstzweet in te schrijven voor een hele triathlon. Afgelopen triathlon heb ik op intrinsieke motivatie volbracht. Er was geen competitiedrang of tijdsdrang om ‘succes’ te ervaren. Het feit dat ik in staat was om dit te doen vond ik al fantastisch. Wat was het mooi en ook zwaar en wat was de support fijn. Ik had 1 doel en dat was gezond en wel finishen en de bedoeling was dat ik het ook nog eens leuk zou vinden. Dat is gelukt. Op naar een volgende… Lees verder →
