Controle middelen en vertrouwen, hoe versterken die elkaar? Die vraag stelde ik mijzelf n.a.v. een vraag op het makelaarskantoor, waarbij een woning werd verkocht, maar in de woning zaten nog huurders (conform de leegstandswet). De huurovereenkomst met de huurders was opgezegd. Gelijktijdig is de koopovereenkomst getekend door verkopers en kopers.
- Maar wat nu als de huurders zich niet aan de afspraak houden?
- Wat nu als op datum transport (moment van notariële overdracht) de huurders de woning niet hebben verlaten?
Deze vragen zijn opzichzelfstaand prima vragen. We gaan even terug in de tijd.
De huurovereenkomst als controle instrument
De mondelinge toezegging was gedaan en de huurovereenkomst kon opgesteld worden. Het ondertekenen van de huurovereenkomst (als controle instrument) bevestigde nogmaals de gemaakte afspraken. Alleen dit keer zijn ze op papier gezet met daaronder de handtekeningen van beide partijen. Het vertrouwen in het naleven van de afspraken door de partijen is met het ondertekenen van deze overeenkomst gegroeid (control neemt toe en vertrouwen neemt toe). Mocht het namelijk onverhoopt niet goed gaan, dan hadden partijen de getekende overeenkomst om op terug te vallen.
Nu is het maar de vraag of een huurovereenkomst allesomvattend is en of er echt alle risico’s mee afgedekt zijn. Deze risico’s worden in de huurovereenkomst deels afgedekt door het stellen van een waarborgsom.
Vrije denkers ”Vertrouwen is boterzacht, maar o zo fijn!”
De sleuteloverdracht vindt plaats en de huurpenningen worden gedurende de gehele periode conform afspraak netjes op tijd betaald (vertrouwen neemt toe). Wanneer heb jij voldoende controle zodat je er vertrouwen in hebt dat afspraken nageleefd worden? Wanneer heb jij voldoende vertrouwen zonder meer controle instrumenten toe te voegen?
Bovendien is vertrouwen ook een vorm van controle. Verlies het maar eens….